خاطره : چهار
« هو الحق »
سلام و دو صد درود
من ادمی هستم که سعی میکنم برای هر آدمی به تناسب ارزشی که برام داره خط و مرز و محدوده بذارم چون معتقدم احساس امنیت اولین و مهم ترین نیاز بشر هست و میتونیم با احترام به حریم خصوصی همدیگه ، اون احساس امنیتی که تو هر رابطه ای نیاز هست ، رو به وجود بیاریم.
به نظر من قضاوت کردن نادرست هم یه جور تعرض به حریم خصوصی هست ، چون ما تو زندگی همدیگه نیستیم ، چون هرچقدر هم این حد و حدود ها به دلیل دوستی کم باشند ، اما ما باز کاملا نمیتونیم بدونیم چی بهش گذشته...خود من رو این قضیه خیلی حساسم ، این که قضاوت غلط درموردم انجام بشه ، من نمیفهمم چرا تو قانون هیچ کشوری برای دل شکوندن ، برای قضاوت اشتباه کردن هیچ محکمه ای نیست !
چرا امروزه اینقدر تعرض به حریم خصوصی زیاد شده؟!
ورود بی اجازه به حریم خصوصی ، خیلی عواقب به همراه داره ، مثل : دل شکستن ، آبرو رو خدشه دار کردن ،بی اعتبار کردن و ...
چرا به خودمون اجازه همچین کاری رو میدیم ؟!
دوست داریم کسی با خودمون همچین عملی رو انجام بده ؟!
به چه قیمتی راضی به انجام همچین کاری میشیم؟!
به نظرم وقتشه شروع کنیم که این عادت زشت رو از بین ببریم ، وقتشه به خودمون بیایم گه داریم چیکار میکنیم !
وقتشه بفهمیم این حد و مرز ها هستند تا شخصیتمون حفظ یشه ، این حد و مرز ها هستن چون ارشمندیم و برای حفط ارزشمون گذاشته شدند ، در نتیجه با تعرض به این حدود یعنی حتی خودمون رو هم کوچیک کردیم و پا روی ارزشمون گذاشتیم و شخصیتمون رو خرد کردیم .
نتیجه »»
1. من ابتدا و انتهای هر کاری « هو الحق » و « یا حق » میارم ، چون خیلی ها نا حقی کردن در قبالم ... دلم فقط حق و عدالت محض میخواد ، حق و عدالت خدایی
2.ورود ممنوع »» حریم خصوصی «« ورود ممنوع
« وظیفه من در قبال قلبمه »
یا حق
