عیدانه
من در این آخر سال چه دعایی بکنم بهتر ازین:
آرزو دارم خورشید رهایت نکند،
غم صدایت نکند،
و تو را از دل آن کس که تبش در تن توست حضرت دوست جدایت نکند،
خنده ات از ته دل،
گریه ات از سر شوق، روزگارت همه شاد، سفره ات رنگارنگ،
و تنی سالم و شاد که بخندی مادام.
سال نو مبارک❤️
عاطفه سادات ❣
« هو الحق »
سلام و دو صد درود
من ادمی هستم که سعی میکنم برای هر آدمی به تناسب ارزشی که برام داره خط و مرز و محدوده بذارم چون معتقدم احساس امنیت اولین و مهم ترین نیاز بشر هست و میتونیم با احترام به حریم خصوصی همدیگه ، اون احساس امنیتی که تو هر رابطه ای نیاز هست ، رو به وجود بیاریم.
به نظر من قضاوت کردن نادرست هم یه جور تعرض به حریم خصوصی هست ، چون ما تو زندگی همدیگه نیستیم ، چون هرچقدر هم این حد و حدود ها به دلیل دوستی کم باشند ، اما ما باز کاملا نمیتونیم بدونیم چی بهش گذشته...خود من رو این قضیه خیلی حساسم ، این که قضاوت غلط درموردم انجام بشه ، من نمیفهمم چرا تو قانون هیچ کشوری برای دل شکوندن ، برای قضاوت اشتباه کردن هیچ محکمه ای نیست !
چرا امروزه اینقدر تعرض به حریم خصوصی زیاد شده؟!
ورود بی اجازه به حریم خصوصی ، خیلی عواقب به همراه داره ، مثل : دل شکستن ، آبرو رو خدشه دار کردن ،بی اعتبار کردن و ...
چرا به خودمون اجازه همچین کاری رو میدیم ؟!
دوست داریم کسی با خودمون همچین عملی رو انجام بده ؟!
به چه قیمتی راضی به انجام همچین کاری میشیم؟!
به نظرم وقتشه شروع کنیم که این عادت زشت رو از بین ببریم ، وقتشه به خودمون بیایم گه داریم چیکار میکنیم !
وقتشه بفهمیم این حد و مرز ها هستند تا شخصیتمون حفظ یشه ، این حد و مرز ها هستن چون ارشمندیم و برای حفط ارزشمون گذاشته شدند ، در نتیجه با تعرض به این حدود یعنی حتی خودمون رو هم کوچیک کردیم و پا روی ارزشمون گذاشتیم و شخصیتمون رو خرد کردیم .
نتیجه »»
1. من ابتدا و انتهای هر کاری « هو الحق » و « یا حق » میارم ، چون خیلی ها نا حقی کردن در قبالم ... دلم فقط حق و عدالت محض میخواد ، حق و عدالت خدایی
2.ورود ممنوع »» حریم خصوصی «« ورود ممنوع
« وظیفه من در قبال قلبمه »
یا حق
« هو الحق »
سلام و دو صد درود
اعتماد چیه؟
واقعا میشه به یکی صد درصد اعتماد داشته باشیم؟
میشه اعتماد کنیم و پشیمون نشیم ؟
نمیدونم ، شاید بشه
به نظرم قدیما همه چی خیلی بهتر بود ، اعتماد ها بیشتر بود ، محبت ها بی منت بود ، قدیما اینجوری میگفتن که « جواب خوبی ، خوبیه » اما الان جواب خوبی اینه « خوبی کردی ،پای لرزش هم بشین »
چرا اینجوری شدیم ؟ چه چیزی تغییر کرده ؟ چرا اینقدر بی لطف شدیم نسبت به هم ؟ چرا از اعتماد کردن میترسیم ؟چرا وقتی محبت می کنیم انتظار جبران داریم ؟ آدما همون آدماییم ، فرهنگ همون فرهنگ ، اما دیگه مثه قبل نیستیم
به نظر من اگه هر کسی از خودش شروع کنه ، اونموقع میشه ادعا کنیم که ، ما هم برای جامعه ، برای دوستان ، برای بشریت مهم بودیم و کاری انجام دادیم ، بیایم با هم دوباره بسازیم اون عادت های قشنگ قدیمی رو ، بیایم دست به دست هم انسانیت رو ،عشق رو ، اعتماد رو برگردونیم به جامعه بشریمون
نتبجه »»
1.کز دیو و دد ملولم و انسانم آرزوست
2.آدمی را آدمیت لازم است عود را گر بو نباشد هیزم است
« وظیفه من در قبال قلبمه »
یا حق
« هو الحق »
سلام و دو صد درود...
یه وقتایی یه تصمیم هایی میگیریم که تا مدت ها آثارشون تو زندگیمون میمونه
تصمیم هایی که راه جبران ندارند ، فقط تجربه میشن که دیگه تکرارشون نکنیم
من یه بار همچین تصمیمی گرفتم ، که هم تاوانشو دادم هم شد یه تجربه خیلی بزرگ
الان که به عقب برمیگردم میگم : کاش کمتر لجبازی میکردم،کاش به مشورت های دیگران گوش میدادم
کاش قانون هایی که برای خودم ساخته بودم رو زیر پا نمیذاشتم ، کاش و صد کاش میاد سراغم
من یکی از مهم ترین قانون های زندگیمو شکستم...
من بر اساس یه سری قانون که خودم وضع کردمشون زندگی میکنم
یکی از اون قانون ها اینه : وقتی کسی رو دوست داری (چه زن چه مرد) هیچوقت بهش ابراز نکن و نذار بفهمه ، چون انسانها مثه بار های ناهمنام شیمی هستن ،وقتی بار من مثبت بار کسی که دوسش دارم منفی ،من با ابراز علاقه م سعی کردم بارم رو شبیه اون کنم ،و اینجوری میشه که همدیگه رو دفع میکنیم ، چون هیچ دو بار همنامی هم دیگه رو جذب نمیکنن
من به این قانون ایمان دارم و درباره هر نوع آدمی امتحانش کردم ، همیشه اولش با ابراز علاقه کردن آدما دور میشن از ما ، بعدش یا کلا واسه همیشه فاصله میگیرن،یا میان نزدیک...اما امان از اون روزی که به نیت شوم و بازیچه قرار دادن نزدیک بشن
نتیجه »»»
1.قانون هاتون رو اصلا زیر پا نذارید حتی اگر پای دلتون در میون بود
2.گاهی لجبازی رو کنار بذاریم و به مشورت ها گوش بدیم ، چون ما گاهی اونقدر غرق قضیه میشیم که دیگه درست و غلط رو تشخیص نمیدیم
« وظیفه من در قبال قلبمه »
یا حق
سلام و دو صد درود به همه مسافران دیار خاطرات
من این وب رو ساختم که خاطرات گفته شه...خاطراتی که حتما یه تجربه بزرگ حاصلش بوده...
این تجربه ها و انتشارشون باعث میشه که خیلی هامون خیلی راه ها رو نریم و خیلی تصمیم ها رو نگیریم...یعنی از تجربه های هم استفاده کنیم
به سرزمین خاطرات خوش اومدین
