خاطره : دو
« هو الحق »
سلام و دو صد درود
اعتماد چیه؟
واقعا میشه به یکی صد درصد اعتماد داشته باشیم؟
میشه اعتماد کنیم و پشیمون نشیم ؟
نمیدونم ، شاید بشه
به نظرم قدیما همه چی خیلی بهتر بود ، اعتماد ها بیشتر بود ، محبت ها بی منت بود ، قدیما اینجوری میگفتن که « جواب خوبی ، خوبیه » اما الان جواب خوبی اینه « خوبی کردی ،پای لرزش هم بشین »
چرا اینجوری شدیم ؟ چه چیزی تغییر کرده ؟ چرا اینقدر بی لطف شدیم نسبت به هم ؟ چرا از اعتماد کردن میترسیم ؟چرا وقتی محبت می کنیم انتظار جبران داریم ؟ آدما همون آدماییم ، فرهنگ همون فرهنگ ، اما دیگه مثه قبل نیستیم
به نظر من اگه هر کسی از خودش شروع کنه ، اونموقع میشه ادعا کنیم که ، ما هم برای جامعه ، برای دوستان ، برای بشریت مهم بودیم و کاری انجام دادیم ، بیایم با هم دوباره بسازیم اون عادت های قشنگ قدیمی رو ، بیایم دست به دست هم انسانیت رو ،عشق رو ، اعتماد رو برگردونیم به جامعه بشریمون
نتبجه »»
1.کز دیو و دد ملولم و انسانم آرزوست
2.آدمی را آدمیت لازم است عود را گر بو نباشد هیزم است
« وظیفه من در قبال قلبمه »
یا حق
